|
|
|
|
Bırak SEVGİ Seni Bulsun...!!! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
İyi kalpli, yalnız bir adam, bir gün bir koza bulur. Kozanın içinde küçük
bir tırtıl vardır. Adam çok sever bu tırtılı, onunla tüm yalnızlığını, tüm
sevgisini paylaşır.
Gel zaman git zaman tırtıl büyür, güzel bir kelebek olur. Adam, kelebeğine
hayran... bırakamaz bir türlü... Aslında kelebeğin aklında dağlar, kırlar,
çiçekler vardır da; kıyamaz bir türlü adama ve sevgisine, yalnız bırakamaz
onu... Üç günlük ömrünü sevildiği ve sevdiği yerde geçirmeye hazırdır...
Ama adam bilir ki; "Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir" ... Kelebeğine
son kez bakar ve onu salıverir özgürlüğüne, kırlarına, çiçeklerine
doğru...
Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiç bir meltem, hiç bir çiçek
yaprağı adamın avucunun sıcaklığını andırmaz... Aklında adam, o çiçek
senin bu çiçek benim dolaşır saatlerce... Adam bir kelebeğe sevdalı, bakıp
durur boşluğuna. Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramakta...
Böylece kelebek şunu anlar: BAZEN AİT OLDUĞUMUZ YER ORASIDIR; SICAK BİR
AVUÇTUR BiLiRiZ AMA O YERiN BiZE AiT OLMA iHTiMALi BiR HiÇTiR ...
Böylece adam sunu anlar: HiÇ BiR SEVDAYI YALNIZCA SEVGiYLE YAŞATAMAZSINIZ
...
O günden sonra kelebek, adama duydugu özlemi gömecek bir dağ aramaya
başlar, ama gücü tükenene dek arayıs da bulamayınca anlar ki; HİÇ BİR DAĞ
BİR ÖZLEMİ GÖMEBİLECEĞİNİZ KADAR BÜYÜK DEĞİLDİR ...
Adamsa sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına; kelebeğin yerine...
Sevgili dostum; Herkes bir şeyler yaşar; iyi ya da kötü, doğru ya da
yanlış... Yaşadıklarından bir çıkarım yaparak hayatına bir yol verir; aynı
zamanda düşüncelerine de...
Bırak SEVGİ seni bulsun... !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ZuZuYLa ORİFLAME |
|
|
|
|
|
|
|
ZuZu |
|
|
|
|
|
|
|
ARKADAŞLARIM |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TAKVİM |
|
|
| |